در هیچ یک از مراحل رسیدگی نباید به متهم، به دید مجرم نگریسته شود و این امر مستلزم رعایت اصل منع بازداشت غیرقانونیِ اشخاص و تضمین حقوق افراد بازداشت شده در فرآیند دادرسی و برخورد مناسب و کرامت‌مدارانه با آنان در طول رسیدگی و بازداشت است. اصل بر آزادی است و دستگیری افراد، استثنائی بر این اصل است. از این‌رو، این استثناء با اصل مصونیت شهروندان از دستگیری یا بازداشت خودسرانه که ریشه در اصل برائت دارد، در تعارض قرار گرفته و همین امر ایجاب می‌نماید تا معیارهای قانونی دستگیری و بازداشت افراد به صورت دقیق تعیین گردد. در کنار حقوق دوران بازپرسی و تحقیقات مقدماتی، به ویژه حق تفهیم اتهام و حقوق دفاعی به متهم، افراد تحت بازداشت و دستگیری حق دارند که بلافاصله به منظور بررسی قانونی بودن بازداشت و بهره‌مندی از سایر حقوق قانونی نزد مقام قضایی صلاحیت‌دار حاضر شوند و همچنین، نسبت به بازداشت قانونی خود از ابتدای دستگیری تا آزادی، اعتراض نمایند. بدیهی است باید امکان جبران خسارت در صورت غیرقانونی بودن بازداشت برای این افراد وجود داشته باشد. این، حداقل حقوق قانونی اشخاصِ تحت بازداشت در قانون آیین دادرسی کیفری و مقررات و رویۀ قضایی دادگاه‌های موردی و دیوان کیفری بین المللی دیده می‌شود.
تدین, عباس. (1401). حقوق اشخاص تحت بازداشت از منظر قانون آیین دادرسی کیفری ایران و مقررات دیوان کیفری بین المللی. تحقیقات حقوقی بین المللی, 15(55), -. doi: 10.30495/alr.2022.1893995.1782
MLA
عباس تدین. "حقوق اشخاص تحت بازداشت از منظر قانون آیین دادرسی کیفری ایران و مقررات دیوان کیفری بین المللی". تحقیقات حقوقی بین المللی, 15, 55, 1401, -. doi: 10.30495/alr.2022.1893995.1782
HARVARD
تدین, عباس. (1401). 'حقوق اشخاص تحت بازداشت از منظر قانون آیین دادرسی کیفری ایران و مقررات دیوان کیفری بین المللی', تحقیقات حقوقی بین المللی, 15(55), pp. -. doi: 10.30495/alr.2022.1893995.1782
VANCOUVER
تدین, عباس. حقوق اشخاص تحت بازداشت از منظر قانون آیین دادرسی کیفری ایران و مقررات دیوان کیفری بین المللی. تحقیقات حقوقی بین المللی, 1401; 15(55): -. doi: 10.30495/alr.2022.1893995.1782
)